Eerste weekend

Iets waar ik erg tegenop zag is het weekend. Een weekend waarin je nog niet veel mensen kent, alleen je collega's en de mensen met wie je woont. Zo'n weekend van wat zal ik eens gaan doen behalve jezelf opsluiten op je kamer en wachten tot het voorbij is. Wat zeker altijd wel mijn eerste gedachten is.
Maar het begon met mooi weer en mijn fanatieke voornemen van gister dat ik vandaag zou gaan sporten. En sporten gebeurt hier op zaterdag ochtend héél vroeg. Om 6 uur begint de warming up van het fitness conditie gebeuren (weet ik omdat ik een poosje heb staan kijken naar het fitness deel en vragen heb gesteld). Zien sporten doet sporten dus toch maar mijn sportkleding aangetrokken en begonnen met hardlopen. Van mijn huis naar sportveld, heuvel op, en daar op het basketbalveld wat loop en rek en strek oefeningen gedaan totdat handbal begon.
Het mooie van het sporten hier is dat alles gemengd gaat. Mannen en vrouwen, kinderen en ouderen iedereen mag meedoen op zijn eigen niveau. Ook ik ben een aantal keer aangespoord om mee te doen met handbal.....maar deze meid voelt zich daar nog even niet zelfverzekerd genoeg voor. Ik heb wel een aantal keer de bal voor ze opgehaald als hij langs het hek vloog. Moet zeggen dat ik aardig onder de indruk ben van het niveau. Ook van de dames. Weet niet of ik ooit de moet ga verzamelen om te gaan handballen. Een contactsport is misschien toch niet iets voor mij. Maar de eerste contacten met niet-collega-Kameroenezen zijn gelegd. (voor de nieuwsgierigen: ik heb nog wel meer hardgelopen en had ook echt zweet op mijn rug staan)
Na het hardlopen en sportkijken heb ik een wandeling door mijn wijk gemaakt om eens goed te bekijken waar ik nu woon en hoe Kumbo werkt. Kumbo bestaat uit verschillende heuvels en elke heuvel heeft een wijknaam. Ik woon in Tobin, de markt staat in Mbveh en de assembly van gisteren was in Squares. Alles op een eigen heuvel. Dus ik heb mijn eigen heuvel verkend. Onderweg kwam ik nog een van de handballers tegen die mij herkende en aansprak. Ik dacht hier gaat ie komen.....mijn eerste verzoek om zijn best friend te worden.....Maar nee zo direct was ie niet. Wel telefoonnummers uitgewisseld voor volgende week handbal.
Na de lunch even naar de markt gegaan. Maar niet voordat ik een zeer accurate weersvoorspelling van Tobias, één van de gatekeepers, had gekregen. Tussen 15.00 en 16.00 zou het regenen dus ik hoefde me nog geen zorgen te maken.
Op de markt een verkenningsronde gemaakt langs de kraampjes die me al eens eerder deze week waren aangewezen. Verder nog wat noodzakelijke spullen gekocht. Terug bij mijn kamer stond Emanuela daar met een tas vol mais. Ze had een deel al gekookt en een deel nog onbehandeld zodat ik het nog kan roosteren. Lief. Emanuela is een stagiair bij ons op kantoor. Samen hebben we op mijn kamer thee gedronken en pepernoten, echte Friese pepernoten, gegeten. Ze kon er niet van af blijven :). Ze is erg verlegen op het werk maar met een paar pepernoten en een kop thee is ze heel anders. Ze heeft veel verteld over thuis en haar weekend invulling. Ze werkt dan vooral bij haar moeder op de boerderij en is derde van de acht kinderen, en nu nog oudste thuiswonende dochter. Dus ze moet veel doen in het huis. Ze raakte vooral niet uitgepraat over haar net iets jonger broertjes die altijd maar bij haar willen komen slapen.
Om 2 uur moest zij weg omdat ze nog vanalles moest doen op het land. Voor mij mooi de gelegenheid om buiten op de veranda een boek te lezen en te wachten op de regen. Want om 15.00 zou het immers gaan regenen. Vanaf de veranda een zeer mooi uitzicht op de wolken en het was goed te zien hoe de warmte zorgde voor wolkvorming. Een enorme klap. Donder en bliksem. Precies 15.00 uur. En het ging me erop.....echt zo'n bui had ik nog niet meegemaakt hier terwijl ze elke keer heftig zijn.
Ik had met Yao, bibliothecaris van het huis waar ik woon, afgesproken om na zijn werk samen naar de tennisbaan te wandelen. rond 16.00 zou dat zijn. Alleen als het droog zou zijn zouden we gaan. En ja hoor, precies 16.00 stopt de regen net zo abrupt als dat hij gestart was. We hebben een wandeling van, ik schat 7km gemaakt, met veel stijgen en een beetje dalen. De tennisbaan in Ta-Mbveh, ons doel van de wandeling, hebben we niet gezien. Die zou je wel mogen gebruiken maar dan moet je je eigen net meenemen. En die paste niet meer in mijn koffer ;). We zijn terug gewandeld via Junction, weer een heuvel, naar Squares waar Yao woont. Daar waren we ongeveer om 18.15 dus ik ben daar op een motortaxi gestapt om naar huis te gaan voor het donker.
Al met al een leuke invulling van die eerste zaterdag. Samen met Yao leuke gesprekken gehad en mogelijkheden voor de bieb besproken. Heerlijk.