eerste dag

Wennen, wennen, wennen. Dat is het echt geweest. Wennen aan het alleen zijn, wennen aan het niet hebben van mijn smart phone, wennen aan mijn ontwetendheid over de plek waar ik ben.
Ik had een hostel geboekt in de hoop dat daar mensen zouden zijn die ervaringen zouden delen en mogelijk om mee uiteten te gaan. Het hostel waar is zit is meer een groepsaccomodatie van waaruit groepen vertrekken voor vrijwilligerswerktoerisme. Het bouwen van een schoolgebouw in ruraal Uganda.
Gisteren dus maar zelfstandig gaan wandelen om de omgeving te leren kennen. Een hele ochtend omgeving opsnuifen, straten herkennen en verkeer ervaren. Tegen lunchtijd wer ik door een boda-rijder aan gesproken, hij wilde mij wel de hele middag rond rijden voor 40.000 shilling (10 euro) Veel te veel geld natuurlijk. Ik had bedenktijd gekocht door hem mij eerst naar een eettentje te brengen. Fresh fish met yam. Hij zou me daarna oppikken voor de botanische tuin.
Na het eten had ik zelf wel het gevoel datik de beste man kon vertrouwen en heb hem een rondrit laten maken. We zijn om het vliegveld gereden lans de kust van het Victoria meer. Super gave plekken waar weinig mensen komen. Heerlijk achter op een brommer in de wind.
De afsluiter was een bezoek aan een community project, het reptielenhuis. Slang, schildpadden en leguanen in een kleine habitat. Leuk op gezet. Ze vangen vooral slangen op die mensen in de tuin tegen komen.
De dag afgesloten met een goed indisch gerecht en een fijn gesprek met een Nederlandse hostel genoot die samen mijn zijn vriendin voor de zoveelste keer in Oeganda is.