Goed voorbeeld doet goed volgen

Deze week heb ik weer eens kunnen ervaren dat ik zeer waarschijnlijk wel impact heb op een aantal Nigerianen. Ik kan eerlijk zeggen dat dit mij gelukkig motiveert en dat het mijn verblijf hier nuttig maakt ookal heb ik toch aardig lang op dit resultaat moeten wachten.
Twee van mijn nationale vrijwilligers in Nassarawa zijn zo geïnspireerd geraakt door de workshop in Februari dat ze een vergelijkbare workshop wilden organiseren voor hun collega’s in hun school. Ze hebben een klein voorstel aan de principal gedaan waarin ze mij graag wilden laten overkomen om hen te helpen. De principal zag hiervan het nut niet echt in, het moest allemaal niet te groot worden en te veel kosten. Dus ze moesten het zelf maar rooien. Wel vond hij dat ze hun plan aan de local governement area of inspectorate moesten vertellen. Daar werd duidelijk dat de chief een ander idee had na het horen van hun plannen en ervaringen tijdens mijn workshops. De chief vond dat ze het groter moesten maken en dat principals van andere scholen in de omgeving ook uitgenodigd moesten worden. Echter in de vergadering was ook een scepticus, iemand die deze workshop zag als een belediging voor de kwaliteit van de onderwijzers die op het moment voor de klas stonden. Net of die docenten geen goede docenten zijn en wie waren mijn vrijwilligers wel dat ze dachten te zijn. Ze waren geen docenten, hoe kunnen zij nou training geven aan ervaren docenten. Gelukkig was de chief erg duidelijk naar deze man: een docent moet bereid zijn te leren als hij dat niet is moet hij over een andere carrière gaan nadenken. Deze workshops moesten in het hele local government gaan plaatsvinden.
Dus zo begonnen mijn vrijwilligers met het organiseren. Eerst door mij te vragen of ik een korte vergadering met hen kon hebben op de zaterdag dat ik toch in Lafia zou zijn. Tijdens die vergadering heb ik hun ideeen aangehoord en aangegeven waar ze zeker rekening mee moesten houden in de organisatie. Ze wilden ook professionals die 1 of 2 sessies voor hun rekening zouden nemen zodat het allemaal wat geloofwaardiger werd en op meer begrip van de docenten kon rekenen. Ze hadden het goed overdacht, maar wisten niet zo goed hoe ze het moesten aanpakken. Uiteindelijk heb ik de zaterdag maar aangeboden dat ik er in elk geval zou zijn tijdens de eerste workshop om ze mentaal en technisch bij te staan. En dat was wel nodig….. Voor Nigerianen blijft het een probleem om dingen goed te plannen. Wweten wat je moet doen als voorbereiding op de inhoud. Ze weten donders goed hoe je de lunch en andere practische dingen moet voorbereiden maar de lessen/sessies???? Nee, het was niet in ze opgekomen dat ze de flipcharts al kunnen voorbereiden op de dag/avond voor de workshop. Ook dat als je praktijk voorbeelden wil geven je die eerst wel goed moet voorbereiden en moet maken voordat de mensen voor je neus zitten. Dus op de woensdagavond (want ik was er al een dag van te voren) en op de donderdagochtend was er nog genoeg te doen… voor mij …. Want zij waren druk met de praktische kant: stoelen, lunch, drinken, tafels etc.
Uiteindelijk rond half 11 konden we dan echt van start gaan (maar een half uur later dan gepland!)al mijn vrijwilligers uit Nassarawa waren er om te helpen. Het was heerlijk om de 6 jonge mensen zo enthousiast te zien over onderwijs en leren. Ze hebben echt hun best gedaan om hun enthousiasme over te brengen op de 35 deelnemers. Tuurlijk heb ik als docent altijd wat op te merken over mijn leerlingen, maar over het algemeen heb ik het totale gevoel van TROTS. Trots dat ze dit willen organiseren, trots dat ze het de moeite waard vinden te delen wat ik ze heb geleerd, trots dat ze enthousiast zijn over het docenten vak, trots dat willen bouwen aan betere scholen!