reflecteren ......

Het is best gek om zo met mijn laatste dage bezig te zijn. Zeker als je kijkt naar met wie ik deze dagen doorbreng. In mijn tijd hier heb ik aardig wat mensen leren kennen en nieuwe vrienden gemaakt. De vrienden van mijn begin tijd hier heb ik al een beetje laten gaan. Bewust laten verwateren zal ik maar zeggen. Ik heb geen zin in het lange verdrietige afscheid nemen en ook niet in te veel lange afstand vriendschappen waarvan je bij voorbaat weet dat jij degene bent die er veel tijd/geld in moet steken.
Eerlijk gezegd ik heb zelfs nog nieuwe mensen leren kennen in deze laatste weken. Mensen die steeds tegen mij zeggen: ‘ik ben zo blij dat ik je heb leren kennen.’ En het enige wat ik daarop kan doen is fronzen. Ik schijn een effect te hebben op sommige mensen. Het grappigste voorbeeld is iemand die ik via-via heb leren kennen en met wie ik nu de EU cup voetbal kijk. Hij werkt binnen dezelfde organisatie als mijn huisgenoot. Nou zat mijn huisgenoot vanochtend te vertellen dat een collega van hem zo veranderd was in de laatste dagen. Hij was zoveel vrolijker en was opener geworden. Mmm dacht ik, die zelfde man zij gisteravond tijdens een biertje nog tegen mij dat hij mijn gezelschap erg op prijs stelt en dat hij me graag eerder had ontmoet. Heb ik misschien dat effect op hem gehad dat hij nu wat vrolijker en opener is?
Hetzelfde geldt voor een vriend in Lafia. Ik heb hem ontmoet de dag voordat ik uit Lafia moest verhuizen. Het klikte meteen. Deze man had al 3 jaar in Lafia gewoond en we hadden elkaar nog nooit ontmoet. En zo groot is Lafia niet! Bleek dat hij eigenlijk altijd alleen op zijn werk of in zijn huis zat. Hij wantrouwt alles dat Nigeriaans is, omdat ze altijd op zijn geld uit zijn. In de afgelopen periode heb ik elke keer dat ik naar Lafia kwam met hem afgesproken. Of voor lunch of voor een biertje en ik heb hem uiteindelijk voorgesteld aan nieuwe internationale vrijwilligers, waar van een Canadese. Met haar gaat hij nu vaker uit. Vaker kleine dag tripjes en vaker lunchen buiten de deur. Zij vertelde mij dat hij erg aan het veranderen is, dat zijn visie op Nigerianen nu een beetje aan het verzachten is. In dit geval ben ik niet de directe invloed maar heb ik wel het beginnetje gemaakt.
Vreemd wist niet dat ik een bindende invloed op mensen kon hebben zoals dit. Heb van mezelf atijd gedacht dat ik een beetje een ‘loner’ was en dat ik wel graag mensen om me heen heb maar dat die mensen mij soms toch echt net te veel vinden. Heb vaak mijn gedrag aangepast aan mensen om me heen omdat ik dacht dat ze me anders raar zouden vinden.
Misschien ben ik ook wel raar (net als de meeste vrijwilligers, zoals we vaak tegen elkaar zeggen), en moet ik dat gewoon accepteren. Als ik nu in mijn ‘memory book’ lees wat andere vrijwilligers, vrienden en collega’s over mij schrijven is dat over het algemeen toch wel dat ik aardig onafhankelijk overkom en dat ik met die onafhankelijkheid veel mensen met elkaar verbind. Ik kan namelijk vrij gemakkelijk met verschillende mensen omgaan. Gek eigenlijk dat ik zo’n ervaring als de afgelopen 20 maanden nodig heb om echt te reflecteren op mijn persoonlijke gedrag.