onsmakelijk

Dag 1 in Illorin, of eerlijk dag twee aangezien ik gisteren om 5 uur in een auto ben gestapt om hier om 13 aan te komen. Dus ik had nog netjes een middag om gedag te zeggen tegen bekenden hier voordat ik vandaag echt aan het werk zou gaan. Gisteren nadat ik ingecheckt was bij het Kwara Hotel, behoorlijk luxe en westers voor een Nigeriaans middenklasse hotel, ben ik bij Paul langs gegaan om hem te verblijden met een pakje stroopwafels. Via zijn kantoor in het Ministrie van onderwijs maar even kijken of ik het ESSPIN kantoor nog kon vinden en daar ook maar even gedag zeggen.
Dan terug naar het hotel, een duik in het zwembad, althans dat was het eerste plan. Ik ben hier om twee redenen vanaf geweken: 1 omdat er alleen maar Nigeriaanse mannen in het water lagen, 2 omdat mijn linker bil toch wel erg ontsierd wordt door een zwarte plek (bult) ter grote van een grote handpalm. (Ik was zondag over mijn slipper gestruikeld toen ik een briefje van 500 Naira wilde vangen en tegelijkertijd wilde weglopen.) dus dan maar wat eten met Paul en een biertje in de beergarden achter het hotel.
Dan vandaag. Na een heerlijke douch op naar het heerlijke westers ontbijt. Nog nagenietend van het ontbijt ben ik achter op een okada gestapt en naar het ESSPIN kantoor gegaan. Om 10 uur zou ik mijn eerste vergadering van de week hebben, een vergadering met de Commissioner van onderwijs en wat directeuren van zijn ministerie. Om 10 uur ben ik dan ook maar die kant op gegaan, hoewel ik eigenlijk al wel beter wist. En ja hoor …. Self fulfilling prophecy or not….. ik was er voor niks. De secretaresse had niet eens in haar administratie staan dat de Commissioner een brief van me gehad had. Dus maar weer terug naar het kantoor (nadat ik nog even Paul gedag had gezegd). Daar heb ik een hele morgen aan mijn workshop voor de tweede week van februari gewerkt. Heerlijk. Muziekje in mijn oren, veel gezellige drukte om me heen, totdat ik bij mijn laptop weg werd geroepen om mee te gaan naar de Commissioner. ESSPIN had daar een vergadering en ik kon daar mooi gebruik van maken om mijn eigen afspraak vast te stellen. En zoals het hier altijd gaat moesten we daar nog lang wachten, maar toch nadat ESSPIN klaar was mocht ik ook even met hem in gesprek. Hij bleek dus wel mijn brief gehad te hebben. Hij was dus wel op de hoogte maar had niks van zich laten horen.
En toen nou ja…. Toen was ik de draad een beetje kwijt want uiteindelijk ben ik met twee afspraken de deur uit gelopen. Een voor vanavond en een voor donderdag. Die voor vanavond dacht ik eerst dat voor mijn project was omdat hij overdag maar weinig tijd leek te hebben, maar toen hij voor donderdag dingen op mijn brief begon te schrijven had ik zoiets van …. Hummm niet zo slim Ingrid. Je weet dat hij een womanizer is. Dus eigenlijk nu ik hier mijn blog zit te schrijven zit ik stiekem ook te hopen dat hij het werkelijk veel te druk heeft en dat hij deze afspraak gewoon vergeet of beter …. Niet belangrijk genoeg vindt.

Ik ben hier nog tot vrijdag dus zal hem te vriend moeten houden maar niet voor elke prijs.