NYSC, to die or to revive.......

Zoals sommige trouwe lezers van mijn blog wel weten werk ik deels voor NYSC, National Youth Service Corps. Dit is een staats organisatie die net afgestudeerde jongeren verplicht een jaar vrijwilligers werk laat doen. In 1973 heeft generaal Yakubu Gowon (rtd), de basis gelegd voor deze militaristische organisatie, sinds die tijd is er niks veranderd in het reilen en zeilen van het geheel. Nog steeds gaan afgestudeerden naar een introductie kamp waar ze op militairistische wijze worden voorbereid op een jaar vrijwilligers werk in totaal andere gemeenschappen dan waar ze op gegroeid zijn. Het idee hierachter: Eenheid brengen in een land met meer dan 150 verschillende bevolkingsgroepen en daarmee meer dan 150 verschillende culturen. Zorgen voor meer wederzijds begrip, maar ook zorgen voor interculturele huwelijken en (handels)contacten.
En het werkt tot op zekere hoogte. Veel corpers (zoals de verwilligers genoemd worden) blijven na hun jaar in het gebied waar ze als vrijwilliger gewerkt hebben. Niet zelden omdat de Gouverneur ze een verblijfplaats en baan aanbied. Of ze blijven omdat ze er trouwen en vriendschappen opgebouwd hebben. Echter waar het programma de plank helemaal misslaat is het ouderwetse regiem in de voorbereidingskampen en in de voorzieningen die de corpers krijgen. De kampen bereiden de corpers helemaal niet voor op het werk wat ze na het kamp gaan doen. Ze zitten hutjemutje op elkaar gepakt en krijgen een militaire training, terwijl merendeel van de corpers uiteindelijk voor de klas belandt, omdat er een lerarentekort is die onbeschrijfelijk is. Deze corpers komen dus onvoorbereid in hun nieuwe omgeving waar ze werk moeten doen waar ze maar weinig vanaf weten.
De laatste Batch (groep corpers) werd tijdens hun introductie kamp voorbereid op het organiseren van de verkiezingen. Nou ja niet echt het organiseren maar de corpers moesten bij de stembussen zitten. Leuk en aardig als dat in Nederland zou zijn geweest waar nooit echt iets gebeurd behalve een oud dametje die niet weet hoe een stemcomputer werkt.
Hier in Nigeria vertelt de geschiedenis toch wel een ander verhaal. Tijdens verkiezingen zijn de stemlokalen niet de meest veilige plekken waar je kunt zijn. De training die de corpers gehad hebben om op deze plekken te werken was 3 dagen in een hoorcollegezaal met meer dan 1800 corpers (althans dat was de situatie die ik zelf heb kunnen waarnemen toen ik voor niks naar het introductiekamp in Keffi ben geweest om een hoorcollege over doceren te geven). Hoe goed wordt je dan voorbereid op mogelijk geweld? Hoe weet je om te gaan met corrupte praktijken als het niet vrij mogen stemmen? Wat doe je als er naast je iemand staat die eist van de stemmers dat ze hun stem laten zien voordat ze het in de bus doen? Wat doe je als je weet dat de stemmers die ‘verkeerd’ stemmen hun hand wordt afgehakt als ze buiten komen? En wat doe je als je met de dood bedreigt wordt omdat je werkt in een stemlokaal? Ik denk niet dat deze vragen onderdeel waren van de training, terwijl dit toch in Nigeria geen nieuwe praktijken zijn.
Helaas is het dan ook goed mis gegaan in Bauchi. Daar hebben 9 corpers het leven verloren, nadat ze waren aangevallen door jongeren met machettes (landbouw werktuig; messen). In de kranten lees je eigenlijk alleen maar over 1 jongen, over de anderen, voornamelijk vrouwen, wordt niet of nauwelijks gesproken. Waarom? Misschien omdat hun verhaal misschien nog wel gruwelijker is dan dat van de jongen. Het eerste wat we na 16 april over hem konden lezen was een verslag van zijn laatste telefoongesprek met een goede vriend. Tijdens dat telefoongesprek is deze jongen gedood.
De nieuws verslagen gaan nu dan ook over wie was verantwoordelijk voor deze corpers, was het NYSC, INEC (zij regelen de verkiezingen) of de staat waar ze werkten? De Gouverneur van Bauchi voelt zich niet verantwoordelijk. De meest pijnlijke uitspraak die hij gisteren gedaan heeft is: ‘Het was hun tijd, Allah heeft hen op aarde gezet en Allah heeft bepaald dat ze sterven. Daar heb ik geen verantwoordelijkheid voor.’ Wel zegt hij daarna dat hij zich zeer waarschijnlijk wel zou moeten verantwoorden tegenover Allah als hij zelf sterft.
INEC en NYSC laten zich niet veel uit over hun verantwoordelijkheid, behalve dat ze het zeer zeer triest vinden dat dit heeft kunnen gebeuren en dat het hele programma eens goed moet worden herzien.
Is dat wat er nodig is een herziening van het NYSC-programma? Hoe belangrijk is het hele programma voor de eenheid van Nigeria? Wat gebeurd er als NYSC wordt geschrapt? Dit zijn de vragen waar nu op het moment het meest over geschreven wordt in de kranten. Misschien binnenkort meer over dit onderwerp.