lafia orange

Bierrace, spijkerpoepen, zaklopen, estafette, oranje kleding, sponsen gooien, rood, wit en blauw; Waar duidt dit rijtje op? Je krijgt niet zoveel bedenktijd want dat zou niet nodig hoeven zijn. De locatie was de Shell compound in Abuja en er waren ongeveer 290 in oranje geklede mensen. De tien die de 300 compleet maakten waren gekleed in Lafia orange (oftewel: indigo blauw). In Lafia kon ik namelijk geen oranje shirts of iets kopen. Van deze 300 feest gangers hebben 80 mensen meegedaan aan activiteiten uit het bovenstaande lijstje. Een oer-Hollands 10 kamp met 8 teams en 5 spelen, ter ere van Koninginnedag. Ik zal jullie even voorstellen aan mijn team: Sarah en Paul (landgenoten), Yakiem (Eritrea), Amanda en Jika (VSO-office), Sally (Uganda, vso), Chloe (Amerika), Sarah (Australië, vso), Dave (Amerika), Kim (Canada) en Bashir (Nigeria).

Het was geweldig te zien hoe niet-Nederlanders zich kunnen verbazen over onze creativiteit als het gaat om spelletjes en alcohol. Een aantal Afrikaanse teamleden van mijn team vroegen mij geregeld tijdens deze avond: ‘Drinken vrouwen in Europa echt altijd net zoveel alcohol als de mannen?’ Nou niet altijd maar toch wel geregeld. Anders zijn de spelletjes een beetje dom en wil niemand meer mee doen. De avond begon dan ook goed met de bierrace. Iedereen kent het wel: 10 deelnemers in een rij achter elkaar en welke rij het eerste een glazen bier leeg hebben. Met ons vrouwen team (3 mannen vulden onze rij) waren wij niet al te sterk in dit onderdeel. We hadden de hoop dan ook meer op de tactische spelen zoals de water-estafette, zaklopen/spijkerpoepen en het sponzen gooien. En als het eten ook een onderdeel was geweest hadden we daar zeker ook mee gewonnen! Mijn teamleden waren goed fanatiek in het bewaken van een plekje in de rij. Weet niet of dat iets te maken heeft met ons uithongergedrag als VSO-ers of dat het meer de Afrikaanse insteek is: Als er eten is moet je zo veel mogelijk tot je nemen, want je weet nooit wanneer je weer wat krijgt.
Na het eten hebben we nog maar 1 onderdeel hopeloos verloren en dat was het spijkerslaan. Met een vrouwenteam zijn dit soort onderdelen gewoon wat minder in de lijn van het winnen. Daarnaast was ons team iets uitgedund omdat twee teamleden op tijd naar huis moesten voor andere afspraken.
Uiteindelijk hebben we alleen de water-estafette en het sponzen gooien gewonnen, al dan wel met wat eigen creativiteit van mijn teamleden. Maar creativiteit mag je nooit in de weg staan dacht ik zo. Dit waren de spelen waarbij je echt nat kon worden en waarbij de helft van ons team afviel ivm watervrees of gebrek aan zwemkleding. Gelukkig kon ik alles nog zo verdelen dat het niet goed zichtbaar was dat ons team nog maar uit 5 echte spelers bestond. Bij de water estafette hebben de niet waterratten toch nog kunnen helpen met het touwtrekken en zijn we gewoon steeds met dezelfde mensen het water in gegaan. Na de winst kreeg ik nog wel wat vragen van de tegenstanders maar die kon ik makkelijk afwimpelen. Winst was binnnen!!
Wie de uiteindelijke winnaar van de avond was weet ik niet, is ook niet belangrijk, we hebben in elk geval een goed feestje gehad en hopelijk voor Sarah een goed re-integratie traject aangezien zij vandaag weer geland is in Nederland.