Hoe zinvol is VSO nog in Nigeria?

Sinds een paar weken zit ik in een werkgroep die moet onderzoeken hoe zinvol het werk van VSO vrijwilligers in Nigeria eigenlijk is en hoe ze het meer zinvol zouden kunnen maken. Best interessant om daar eens goed over na te denken. Dit is zo gemakkelijk nog niet. Wat is zinvol? Wanneer is iets zinvol? Hoe meet je ‘zinvol’?
Even een korte blik op mijn zinvolle onderzoek tot nu toe.
Met twaalf mensen, vrijwilligers en stafmedewerkers, zijn we antwoorden aan het zoeken op vragen die ons naar een nieuw strategisch plan moeten leiden. Ik vorm samen met 2 anderen het groepje dat zich buigt over de vraag: Hoe kunnen we de impact van VSO vrijwilligers in Nigeria vergroten?
Om die vraag te kunnen beantwoorden moeten we eerst opzoek naar achtergrond informatie met de vragen als: Wat is de impact momenteel? Wordt VSO wel gewaardeerd in Nigeria door de regering? Staat de regering open voor onze interventies? Zijn er meerdere organisaties die hetzelfde werk doen? Wat heeft Nigeria nodig als ontwikkelingshulp? Zijn de omgevingsfactoren goed genoeg voor ontwikkeling volgens de nieuwe visie en missie van VSO internationaal? Wat motiveert internationale vrijwilligers om naar Nigeria te komen en er te blijven? Hebben internationale vrijwilligers het idee dat ze meewerken aan een zinvolle en duurzame ontwikkeling?
Erg interessante vragen, maar ook wel erg lastig om te beantwoorden in een land waar informatie vaak niet voor het oprapen ligt. Internetsites zijn vaak slecht onderhouden en geven maar zeer weinig mogelijkheden, als ze er al zijn natuurlijk. Internet is hier in Nigeria net een nieuw medium en is op dit moment in de bloei. Er is veel vraag naar ICT-ers die NGO’s en overheid wil helpen met het ontwikkelen van een goede ICT-afdeling. Het verlengde hiervan is dat email niet of nauwelijks gebruikt en dus gelezen wordt. Soms wordt een mail gewoon genegeerd omdat de vragen te lastig, te veel, te direct zijn.
Het mobiele telefoonnet is daarentegen wel goed en veel gebruikt door Nigerianen. Velen hebben meerdere telefoons om via elke aanbieder bereikbaar te zijn. Het probleem met de telefoon is dat wanneer je informatie wilt verzamelen je vaak stuit op mensen die maar wat zeggen. Dus dan moet je maar bij ze langs om ook de gezichtsuitdrukking te kunnen lezen als ze wat zeggen. Dit is dan weer een vrij tijd consumerende bezigheid. Niet in de laatste plaats omdat veel dingen hier ad hoc gebeuren en mensen dus vaak niet aanwezig zijn op het afgesproken moment; voor de gemiddelde Nigeriaan telt het volgende: afspraken zijn niet per se leidend voor de dag, het is belangrijk om te weten wat de afspraak oplevert (geld of eten). Ik mijn geval lever ik voor hen niks op en sta ik met mijn afspraken dus onderaan de lijst. Dus al met al een grote uitdaging als het gaat om de Nigeriaanse informatie verstrekkers.
Voor nu heb ik vooral interviews gehouden met internationale vrijwilligers en potentiele nationale vrijwilligers. Leuk om zo de motieven te horen en te merken dat voor een Nigeriaan de motieven voor vrijwilligers werk anders zijn dan voor internationale vrijwilligers. Nigerianen zien het veel meer als iets te doen tijdens het wachten op echt werk of studie, terwijl internationale vrijwilligers het toch vanuit een ideaal doen of het zien als het opdoen van werkervaring. Zelfs binnen de internationale vrijwilligers is een verschil in motief te zien tussen mensen uit middeninkomens landen (MIC’s) en hoog ontwikkelde landen, de laatste groep is hier vooral uit een ideologie (iets goeds willen doen of helpen) terwijl de eerste groep puur voor internationale werkervaring gaat.
Het onderzoek is leuk, interessant en een uitdaging. Echt iets in mijn straatje.

BTW: Ik wil iedereen die mijn blog leest ontzettend bedanken dat jullie dit doen. Het voelt zo altijd toch weer dat ik echt iets aan iemand vertel, ookal weet ik niet aan wie ik het allemaal vertel. Als ik in mijn statistieken kijk merk is dat ik zeker 35 trouwe lezers heb. Dank jullie wel!!!