Leer er maar mee leven……

Als je alle blogberichten op een rij legt is er een rode draad en dat is voornamelijk verwondering over de cultuur. Geloof, bijgeloof, werkethiek, tradities, en wat is nog meer de revue gepasseerd.
Deze week is me weer iets duidelijk geworden. Of misschien beter gezegd de zin ‘Leer er maar mee leven want zo doen we het in Nigeria’ heeft weer een nieuwe context gekregen.
De vaste blogvolgers weten dat ik een buurman heb met de eigenaardige eigenschap ’s nachts te bidden. En dan niet gewoon bidden in stilte, zoals we in Nederland kennen, maar zeer luid bidden. Ach ja noem het maar schreeuwen.
Een stukje van zijn gebed: (als je het leest, schreeuw het dan, dan heb je een beetje een idee waar ik wakker van lig)
Die! Die! Die! All people that are against me and you let them die! Protect my wife and children from all evil and let them how are against you, me and them die!
Kill all women that are sinners! Kill all that don’t belief in Jesus Christ as the savior………
Dan het volgende zingend, zo vals mogelijk:
He is a live, Jesus is a live, He is a live. Let everybody know You are alive. Jesus is a live, he is a live……
Denk je in dat dit elke keer ongeveer een uur in beslag neemt. Een uur lang bidden en zingen. Elke nacht op een ander tijdstip en soms meerdere malen per nacht. Raar dat ik het niet meer trek???
Deze week ben ik een offensief begonnen. Eerste nacht ben ik voor zijn deur gaan staan (midden in de nacht) en heb ik netjes gevraagd of het iets zachter kon. Tweede nacht heb ik over de muur geschreeuwd dat ik graag wilde slapen en dat ik het geschreeuw onbehoorlijk vond. Gisteren heb ik een brief achter gelaten in zijn deur met de vraag of hij, als goed Christen, aub wat meer rekening wil houden met de buren.
Zijn reactie na de tweede keer was een klacht bij de buurvrouw. Hij had geklaagd over mijn gedrag tijdens zijn gebed. Of zij mij niet kon vragen meer begrip te hebben voor zijn geloof en zijn gebeden. Als antwoord op mijn brief heb ik de volgende brief ontvangen.
Dear Ingrid,
Got your note; I am sorry for the inconveniences my prayer habits would have caused you, it’s not deliberate or targeted at you, it’s a habit I would hardly accept to stop.
Very unfortunate you are the only neighbor this complain is coming from. I have lived in this house for up to 7 (seven) years now and have had neighbours like you that come and go but have never had this level of challenge from them. Your incessant, encroachment and interruption during my prayer sessions is rather nightmarish to my person and spiritual life. This is Nigeria and not Europe, we have our habits which is rather awkward to European type of exposure.
On the contrary, I am a good Christian and not a bad one as remarked in your note.
Please try to adjust to this peculiar environment, I would find it difficult to stop praying the way I do. I am an adult and this habit is not formed or cultivated overnight.
May God give you the understanding to bear with me,
Chris
Om een lang verhaal kort te maken. Ik moet ophouden met mijn aanhoudende (2x)en inbreuk makende geroep tijdens zijn gebeden en gewoon accepteren dat het in Nigeria zo gaat.
Zoals ik ben heb ik de brief voor gelegd aan Mr Peter (mijn ‘baas’) en hij was aangedaan door de brief. Ik moest zeker niet denken dat dit normaal is in Nigeria en dat ze in Nigeria ook zeker wel een wet hebben die geluidsoverlast door buren verbied. Zijn advies: bewaar de brief en ga naar de politie als het aanhoudt.
Weet niet of ik het zover wil laten komen.