Ziekenhuizen

Ziekenhuizen in Nigeria zijn vreemd.
Je weet niet of je ze kunt vertrouwen en dat is een raar gevoel. Ben afgelopen dinsdag in een ziekenhuis in Kano geweest om mijn bloed te checken op Malaria.
Beth, de interantionale vrijwilliger in Kano waar ik logeerde, heeft al sinds ze hier is malaria. Waarschijnlijk opgelopen toen ze het vliegtuig uitstapte. Ze moest dinsdag voor de laatste keer injecties halen tegen malaria. Elke dag 2 injecties voor 5 dagen. Elke dag 2 keer naar een vaag ziekenhuis waar de dokters moeilijk te verstaan zijn. Haar laatste injectie was op dinsdag ochtend en ik voelde me sinds zaterdag niet zo fit dus dacht: 'Ga maar ff mee, kunnen ze mijn bloed checken.'
Nou mijn hand is nog blauw van die naald en volgens de test had ik 2 kruisjes bij malaria. Verder geen uitleg alleen medecijnen, Coartem. Het algemene paardemiddel tegen malaria.
Vandaag ben ik in Abuja om weer mijn bloed te checken. Voel mijn spieren nog steeds (lijkt op spierpijn tijdens griep) en ben behoorlijk moe. Abuja Clinics is het ziekenhuis waar we heen moeten als we denken dat er iets met ons aan de hand is. De arts die me net geholpen heeft was dus ook een beetje boos dat ik eerst in Kano was geweest. 'De ziekenhuizen in de periferie weten niet zo veel en hebben niet de juiste middelen.' Kano periferie???? Het heeft meer dan 11 miljoen inwoners. Ach ja..... Deze dokter was beho#ulpzaam en heeft me uitgelegd dat 2 kruisjes voor een westerling om acute behandeling vraagt. Dus volgens hem heb ik goed gehandeld door nog eens een bloedcontrole te doen. Straks, over een uur, hoor ik de uitslag. Ben benieuwd. Weet in elk geval dat mijn vakantieplannen overhoop gehaald zijn. Zou naar Sukur, staat op de werelderfgoedlijst. Nu ga ik Kim en Mike opzoeken in Kagoro en met hen Kerstmis vieren.

MERRY X-MAS AND A WONDERFULL NEW YEAR
with all the love you can get from eachother.
hugs Ingrid